تغییرات فصلی کیفیت هوای شهر کرمانشاه از نظر غلظت آلاینده pm۱۰ در دوره ۴ ساله (۹۰-۱۳۸۷

زمینه و هدف: مشکلات ناشی از ریزگردها به‏ویژه ذرات کوچکتر از ده میکرومتر، یکی از مهمترین مسایل مرتبط با آلودگی هوا می‏باشد. گرد و خاک وارده به اتمسفر از مناطق خشک و نیمه خشک منشأ می‏گیرد. هدف از این مطالعه تعیین تغییرات فصلی کیفیت هوای شهر کرمانشاه از نظر غلظت آلاینده pm10 در دوره 4 ساله (90-1387) در شهر کرمانشاه می‏باشد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است، به‏طوری که در طی 4 سال مطالعه در فصول مختلف سال، جمعاً 1334 نمونه از ایستگاه‏های اندازه‏گیری آلاینده‏های هوا وابسته به سازمان محیط زیست کرمانشاه جمع‏آوری گردید، سپس نمونه‏ها با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد در طول دوره 4 ساله درصد کل فراوانی آلاینده pm10 با معیار خوب، سالم، ناسالم، بسیار ناسالم و خطرناک به ترتیب 4/10، 2/59، 4/26، 7/0 و 3/3 % می‏باشد. به طوری‏که بیشترین و کمترین میزان انتشار pm10 با معیار خوب (50-0)، به ترتیب در ماه‏های بهمن (7/37%) و خرداد و تیر (0%)، فصل زمستان (96/21%) و تابستان (81/4%) رخ داد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تیرماه و فصل تابستان بدترین کیفیت هوا را از نظر غلظت pm10 داشتند، که آن نیز به دلیل تواتر و شدت ورود ریزگردها در زمان های مذکور بود. لذا ضروری است که در سطح کلان مدیریت کشوری و با همکاری کشور همسایه در کاهش این آلاینده اقدام لازم به عمل آید.